کروماتوگرافی مایع LC
کروماتوگرافی مایع LC روشی است که برای تفکیک نمونه به اجزای آن استفاده می شود. این جداسازی بر اساس واکنش های نمونه با فازهای متحرک و ثابت رخ می دهد. از آنجا که در هنگام جداسازی مخلوط ، ترکیبات فاز ثابت و متحرک زیادی وجود دارد ، انواع مختلفی از کروماتوگرافی وجود دارد که براساس حالت های فیزیکی آن طبقه بندی می شود.
اولین کروماتوگراف مایع LC شناخته شده به طور سنتی به گیاه شناس روسی Mikhail Tswett نسبت داده می شود که در طی تحقیقات خود در مورد کلروفیل از ستون های کربنات کلسیم برای جداسازی ترکیبات گیاهی استفاده کرده است. توسعه بیشتر کروماتوگرافی مایع LC زمانی اتفاق افتاد که جایزه نوبل در سال 1952 به Archer John Porter Martin و Richard Laurence Millington Synge اعطا شد. آنها توانستند اصول کروماتوگرافی پارتیشن را ایجاد کنند و همچنین تئوری Plate را توسعه دهند.
کروماتوگرافی ستونی مایع-جامد ، معروف ترین روش کروماتوگرافی مایع است. کروماتوگراف مایع LC دارای یک فاز متحرک مایع است که به آرامی از طریق فاز ثابت جامد فیلتر می شود و اجزای جدا شده را با خود به همراه می آورد.
اجزای موجود در یک مخلوط بر اساس میل هر یک از اجزا به فاز متحرک در یک ستون جدا می شوند. بنابراین ، اگر اجزا دارای قطب های مختلف باشند و یک فاز متحرک با قطب مشخص از ستون کروماتوگرافی مایع LC عبور کند ، یک جز سریعتر از دیگری از طریق ستون مهاجرت می کند. از آنجا که مولکول های همان ترکیب معمولاً به صورت گروهی حرکت می کنند ، ترکیبات به باندهای مشخصی در داخل ستون جدا می شوند. اگر اجزای جدا شده رنگی باشند ، باندهای مربوطه آن ها دیده می شود. در غیر این صورت همانند کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا HPLC ، وجود باند ها با استفاده از سایر روش های تجزیه و تحلیل ابزاری مانند طیف سنجی UV-VIS تشخیص داده می شود.
فاز ثابت در کروماتوگرافی مایع LC به روش ستونی به طور معمول یک ماده جامد جاذب است. فاز ثابت ماده جامدی است که قادر است گاز یا ذرات مایع را در سطح خارجی خود نگه دارد. نوع مواد جاذب مورد استفاده به عنوان فاز ثابت در کروماتوگرافی مایع LC برای جداسازی کارآمد اجزا در یک مخلوط حیاتی است. چندین ماده جامد مختلف ممکن است استفاده شود. مواد جاذب را می توان بر اساس اندازه ذرات و فعالیت ماده جامد انتخاب کرد. سیلیکا ژل و آلومینا از محبوب ترین جاذب های مورد استفاده در کروماتوگرافی مایع LC هستند. سیلیس نیز به دلیل ظرفیت نمونه بالای آن ترجیح داده می شود ، و آن را به یکی از محبوب ترین مواد جاذب تبدیل کرده است. فاز متحرک مناسب نیز باید برای بهترین تفکیک اجزا در کروماتوگراف مایع LC در یک مخلوط ناشناخته انتخاب شود. این ماده شستشو بر اساس قطبیت آن نسبت به نمونه و فاز ثابت انتخاب خواهد شد.
ستونی که معمولاً در کروماتوگرافی مایع LC ستونی استفاده می شود ، شبیه پیپت پاستور است (پیپت های پاستور به عنوان ستون در کروماتوگرافی ستونی در مقیاس کوچک استفاده می شوند). خروجی باریک ستون ابتدا با پشم شیشه یا صفحه متخلخل بسته می شود تا مواد ستون از لوله خارج نشود. سپس جامد جاذب (معمولاً سیلیس) محکم در لوله شیشه ای بسته می شود تا ستون جدا کننده ساخته شود. بسته بندی فاز ساکن در ستون شیشه باید با دقت انجام شود تا توزیع یکنواختی از مواد ایجاد شود. توزیع یکنواخت جاذب برای به حداقل رساندن وجود حباب هوا در داخل ستون مهم است. برای اتمام آماده سازی ستون ، حلال مورد استفاده به عنوان فاز متحرک از داخل ستون خشک عبور داده می شود. سپس گفته می شود که ستون "مرطوب" شده و ستون باید در طول کل آزمایش مرطوب بماند. هنگامی که ستون به درستی آماده شد ، نمونه ای که باید جدا شود در بالای ستون مرطوب قرار می گیرد.
در ویدئو زیر اجزای کروماتوگراف مایع LC مدل 1260 Infinity LC شرکت Agilent نشان داده شده است.